হৃদয়ৰ স্তৱক

কামিহাড়কেইদালৰ মাজতে সৰু এটা সঁজা

তাতেই বান্ধে সকলোৱে পঁজা

হাঁহি-কান্দোন মান-অভিমান প্ৰেম-বিৰহ

ঠেহপেচ ভালপোৱা বেয়াপোৱা

আৰু কাম ক্ৰোধ লোভ মোহ সনাপিটিকাকৈ

শেষহোৱা দিনবোৰৰো থুনুপাক তাতেই

সপোনৰ মেলাও তাতেই

-----

বহলাও বুলিলেই

মহাকাশৰ পৰিধি যায় ভেদি

স্বাৰ্থপৰতাৰে চেপিলে খুন্দিলে

হয় মাথো শুকান বালিচাহী এটি

তুমিবা কিদৰে দিব খোজা

হৃদয়ৰ চিনাকি

-----

ভালপাবলৈ লাগেনো আৰু কি

মাথো এখন হৃদয়

বুকুতে থাকিও যি পাৰ হৈ যায়

দূৰ দিগবলয়

-----

আচৰিত সম্পদ

এই মৰম এই ভালপোৱা

যিমানে বিলাবা

সিমানে ভৰিব হৃদয়ৰ জোলোঙা

-----

মেলো বুলিলেই মেলি ল’ব পাৰি

পাত লুটিয়াব পাৰি

ৰং-ৰস সুখ-দুখবোৰ নিজৰ কৰি ল’ব পাৰি

গভীৰতাত বুৰ যাব পাৰি

হৃদয়তকৈ বিচিত্ৰ এখনো কিতাপ

আজিলৈ পোৱা নাই বিচাৰি

-----

সকলো কথা সূত্ৰত গঁঠা নাথাকে

সকলোৰে সংজ্ঞা নাথাকে

হৃদয়ৰ কথাকেই ধৰাচোন

হৃদয়খন জানো সূত্ৰই আৱৰি ৰাখে

হৃদয়ৰ সেয়ে সংজ্ঞাও নাথাকে